Hamileliğimin 26. ve 27. Haftaları

30'lara çooook az kaldı!!! Heyecan her geçen gün artıyor :) 26. ve 27. haftalar da çok şükür güzel ve sağlıklı geçti. Dayanılmaz hal almaya başlayan çatı ağrılarım hafif hafif azalmaya, pantolonlarımı kendim giyebilir ve duştan kendim çıkabilecek kadar bacağımı kaldırabilir hale gelmeye başladım. 

Hamileler için özel üretilmiş bir multi vitamin ve omega 3 desteğime ilave olarak magnezyum, kalsiyum da içmeye başladım. Bilhassa gece kramplarıma çok iyi geldi; vücut ağrılarım, karın kasılmalarım geçti.

27. Haftadan itibaren bebeğimizin hareketleri düzenli bir hal aldı. Bilhassa uyku saatleri, hareketli olduğu saatler, korktuğum zaman onun da korkup kaskatı kesilmesi gibi "insani" özelliklerini hisseder oldum. Daha evvel güçlü tekmeleri vardı ama düzenli değildi. Bazen tam gün boyunca hissedemezken, bazen tüm gün boyunca hissettiğim oluyordu; bazen güm güm tekmelerken, bazen sadece hareketlerini hissediyordum. Ancak son iki haftadır her hareketine bir düzen geldi. Gece uyanık olduğu saat aralıklarında tekmeleriyle beni uyandırmalar, göbeğime yaslayarak okuduğum kitabı zıplatmalar falan başladı, iyice şımardı :) 22.haftalardan itibaren eşimin de zaman zaman hissettiği hareketleri, artık o da her defasında hissedebiliyor, hatta zıp zıp zıplayan karnımdaki hareketleri sadece bakarak bile görebiliyor. Çok heyecanlı, çok güzel şeyler bunlar ♥

27.Haftamızı doldurduğumuzda doktor kontrolümüz vardı. Her zamanki gibi Cumartesi günü, sabahın köründe damladık doktorumuzun yanına. Heyecan yine tavan yapmış, oğlumuzu görmek ve iyi olduğunu duymak için dakikaları saydık. Doktor kontrolümüz de çok şükür gayet iyi geçti. Bu haftalardan sonra çok mühim sayılan bir kalem olan suyu kontrol edildi, kalp atışları, bel bacak kemiği kafa çevresi ölçümleri yapıldı ve hepsi normal gelişiminde görüldü. Kontrol sırasında uyur pozisyonda ve artık boyu gereği tam erkan görünemediği için gözlerimize çok büyük ziyafet olmadı ultrason ekranı :) Ancak doktorumuzun teyidi ile anladığımız, oğlumuz kalça kemiğimin üzerinden kalkmış, başaşağı dönmüş ve ayacıklarını toplamış :) Azalmaya başlayan kemik ağrılarımın sebebi de bu sanırız... Doğum yoluna girmedikten sonra, bebeğin başaşağı dönmesi bu haftalarda beklenen bir olaymış, duyduk ve rahatladık. Ayrıca oğlumuz 1.2 kg olmuş, artık 1 kiloyu geçtiği için de riskleri aklımızdan biraz daha çıkartabiliriz. Bundan sonraki kilo hedefimiz 30. haftada 1.5kg'yu geçmek ve 32.haftalık kontrolümüzde ise 2kg civarını görmek. Zaten o noktadan sonra allah korusun erken bir doğum olsa dahi, çok kısa zamanda ve biraz da kuvvetli bir bakımla hemencik toplarlayabilirmiş bebeğimiz.

Bu kontroller dışında tansiyon kontrolüm yapıldı, her zamanki heyecanıma rağmen 12'ye 7 çıktı, doktorum normal gördü. Allah korusun acil bir durum olursa ve o an doktorumuza ulaşamaz isek hangi hastaneye gideceğimizi, erken doğum riskinde hangi yoğun bakımların daha iyi olduğunu doktorumuzla görüştük. Çünkü artık son üçte birlik kısıma girdiğimiz için erken doğum risklerini de konuşmamız gerekiyordu. Konuştuk, içimiz rahatladı ama bu defa da hastaneler, fiyatlar, imkanlar, yoğun bakımlar, yeni doğan sünneti, neye ne kadar para vermeli vermemeli derken, offf aklımız yeniden karıştı...

İki haftadır bebek odası hazırlıklarımız ise tam gaz devam ediyor. Zaten son bir aydır elimiz odanın üzerindeydi... Normalde boş, ardiye odası gibi kullandığımız için dağınık ve pis olan odayı her haftasonu yavaş yavaş boşalttık. Önce gardolap ve şifonyerimiz, ardından bebeğimizin yatağı geldi. Şimdi ise yavaş yavaş halı, perde, abajur, avize gibi detaylarla bakınmaya başladık. Odamızın hazırlık süreci, neyi neden tercih ettik mevzuları hakkında bir yazı yazacağım ama fotoğraflayabilmek adına odanın biraz daha düzenlenmiş olması gerekiyor. Bunu da ancak 32.haftamda doğum iznime ayrıldığımda yapabileceğim. Yani 4-5 hafta daha var bu yazıya :)